„LIVING BOOKS” – to użyteczne „KSIĄŻKI PEŁNE ŻYCIA”, prawdziwe i barwne. Są to dobrze napisane „żywe” książki, pochłaniające czytelnika. Są przeciwieństwem zimnych i suchych podręczników zawierających same fakty.
„Książki pełne życia” są zwykle napisane przez jedną osobę, pasjonata, znawcę tematu, czyli napisanych przez osobę z pasją do tematu i szerokiej znajomości języka, a także zdolności do pisania w ujmującym stylu literackim. Są to również książki przedstawiające wielkie idee. Wielkość ich nie jest tak ważna jak ich zawartość oraz styl. Powinny być żywe i wciągające.
NARRACJA – Wg CM wiedza nie jest przyswajana dopóki nie zostanie odtworzona, dlatego dzieci powinny po jednym czytaniu lub słuchaniu dać informację zwrotną, albo powinny pisać o części tego co przeczytały. Dzieci mają celowo trenować koncentrację uwagi, syntetyzować wszystko co przeczytały, organizować materiał w swoim umyśle, a także ustalić jak najlepiej komunikować wszystko, aby wypowiedzieć swoje własne słowa.
TRENING NAWYKÓW – Charlotte Mason uważała, że trenowanie dobrych nawyków ciała i umysłu, konkretnie utworzonych i przemyślanych jest istotną częścią jej metody. Wierzyła, że są potężną siłą w pomaganiu dzieciom zatroszczyć się o ich własną edukację.
KRÓTKIE LEKCJE – CM uważała, że lekcje powinny być krótkie i skoncentrowane na tyle, ile dziecko jest w stanie wytrzymać skupione. Młodsze dzieci powinny mieć lekcje nie dłuższe niż 20 minut.
COPYWORK czyli PRZEPISYWANIE – To krótkie lekcje polegające na przepisywaniu odpowiednio długiego tekstu, w celu wytworzenia nawyku koncentracji uwagi oraz perfekcyjnego wykonywania pracy a także do nauki pisowni, wzmocnienia gramatyki oraz kompozycji.
PRZYGOTOWANE DYKTANDA – Mają podobny cel jak przepisywanie. W przygotowanych dyktandach, dziecko otrzymuje fragment tekstu do nauki, aż poczuje się przygotowany do odtworzenia pisowni. W czasie pisania dyktanda nauczyciel żywo reaguje na popełnione błędy. CM wierzyła, że natychmiastowe poprawianie wyrazów, zapobiegnie zapamiętaniu przez ucznia błędnie napisanego słowa.
POEZJA – była integralną częścią codziennego życia w szkołach CM. Poezja była czytana głośno i często lubiana a także uczona na pamięć i recytowana (łącznie z Szekspirem)
SZEKSPIR i PLUTARCH – uczniowie w szkołach CM studiują Szekspira i czytają Plutarcha regularnie.
GRAMATYKA – CM praktykowała narrację, dyktando oraz przepisywanie jako podstawę do nauki gramatyki. Dzieci po 10 roku życia uczyły się formalnej gramatyki.
JĘZYKI OBCE – Uczniowie CM jako drugi język uczyli się j. francuskiego, a także trochę łaciny i j. niemieckiego. Lekcje języków obcych zaczynały się od dziecięcych piosenek i opowieści. Najpierw było słuchanie i mówienie, a potem czytanie i pisanie.
SZTUKA – CM uważała, że dzieci zasługują na bezpośredni kontakt z najlepszą sztuką.
Zrozumienie wartości sztuki odbywał się poprzez PICTURE STUDY – STUDIUM OBRAZU. W ciągu 60 dni dziecko ma wprowadzone 6 dzieł wielkiego artysty. Dzieci miały również nauczanie sztuki.
Zrozumienie wartości sztuki odbywał się poprzez MUSIC STUDY – STUDIUM MUZYKI. W ciągu 60 dni dziecko ma wprowadzone 6 kompozycji wielkiego artysty. Dzieci miały również nauczanie gry na instrumentach oraz śpiew.
HANDICRAFTS – RZEMIOSŁO – powinny być codziennym punktem dnia nauki. Ważne, żeby wytwory rzemieślnicze były użyteczne.
NAUKA – poprzez badania przyrody, „książki pełne życia” oraz narrację.
NATURE STUDY – STUDIUM NATURY – CM zalecała aby małe dzieci spędzały kilka godzin na świeżym powietrzu, jeśli tylko pogoda na to pozwoli. Starsze dzieci poświęcają jedno popołudnie w tygodniu na studium natury.
MATEMATYKA – dzieci powinny zrozumieć pojęcia matematyczne zanim zaczną pisać równania w zeszycie. Powinny korzystać z manipulantów (liczmanów). Nacisk kładzie się na zrozumienie „dlaczego”.
HISTORIA – Jest uważana, za najbardziej odpowiednią do nauki dzieci poprzez użycie „książek pełnych życia”, biografii, autobiografii i narracji. Dzieci ponadto prowadzą „Księgę Wieków” (Book of Centuries) analogicznie do prowadzonej w zeszycie linii czasu (Time Line).
GEOGRAFIA – podobnie jak historia jest opowieścią o tym co się stało z osobą , geografią jest opowieścią, gdzie osoba była i jak jej otoczenie wpłynęło na to co się wydarzyło. Geografii jest najlepiej uczyć się z „książek pełnych życia”. Krótkie ćwiczenia z mapami są uzupełnieniem.
BIBLIA – Metoda CM studiowania Biblii była bardzo prosta, czytaj ją codziennie. Dała dzieciom kredyt zaufania, że będą w stanie zrozumieć fragmenty bezpośrednio z Pisma Św. CM przydzielała dzieciom każdego roku fragment Biblii do nauki na pamięć i do recytacji. Biblię czytano głośno, a starsze dzieci prowadziły dyskusję na jej temat.
Iwona